200 różnych określeń na śnieg w języku mieszkańców Grenlandii – czy to prawda?

Jeśli marzycie o białym śniegu, który wprawi was w świąteczny nastrój, jak najszybciej lećcie do Sztokholmu. Tę północną stolicę nawiedziła ostatnio śnieżyca, która rozłożyła komunikację miejską na łopatki. Miejmy nadzieję, że choć trochę śniegu zdoła utrzymać się do Świąt 😉

Zimno to oczywiście nieodłączny element życia Skandynawów. Mroźny klimat wpływa także na język. To zapewne stąd wzięło się szwedzkie przysłowie, które nie ma chyba polskiego odpowiednika:

Det som göms i snö, kommer upp i tö

Dosłowne tłumaczenie to: To, co schowało się w śniegu, pokaże się podczas odwilży

Przesłania tego przysłowia dość łatwo się domyślić: bez względu na nasze usilne starania prawda zawsze ujrzy w końcu światło dzienne. Czas więc uchylić rąbka pewnej tajemnicy dotyczącej kalaallisut, a więc języka ojczystego wielu mieszkańców Grenlandii.

Przeglądając internet w poszukiwaniu informacji na temat Grenlandii, natkniemy się zapewne na bardzo ciekawy fakt – w języku kalaallisut, w polszczyźnie potocznie określanym mianem „grenlandzkiego”, znajdziemy aż 200 różnych określeń na śnieg. Czy to na pewno prawda?

Teoretycznie nie byłoby to niemożliwe. W końcu jedną z głównych funkcji języka jest odzwierciedlanie otaczającej nas rzeczywistości. Ciekawostka o 200 różnych określeń na śnieg jest jednak mitem. Synonimów słowa „śnieg” jest wiele, ale często stanowią ono połączenie podstawowych określeń na śnieg (quanik – śnieg znajdujący się w powietrzu, aput – śnieg leżący już na ziemi) i różnych przymiotników.

Kalaallisut to nie lada gratka dla osób zainteresowanych językoznawstwem. Język ten określa się mianem polisyntetycznego, co oznacza, że wiele wyrażeń, a nawet zdań tworzy się poprzez dodawanie odpowiednich końcówek do słowa podstawowego. Oto jeden z przykładów:

Umiaq – tradycyjna łódź mieszkańców Grenlandii, w dawnych czasach przeznaczona głównie dla kobiet.

Po dodaniu końcówki „suaq” (duży) otrzymujemy:

Umiarsuaq – statek.

Dodając „livik” (miejsce), otrzymujemy:

Umiarsualivik – port

Jak określić położenie? Wystarczy dodać odpowiednią końcówkę, tj. „mi”:

Umiarsualivimmi – w porcie.

Dodając „mi” oraz „ip”, stworzymy całe zdanie:

Umiarsualivimmiippoq – on jest w porcie.